ALBERTO VERONEZI IZ ITALIJE DIRIGOVAO IZVOĐENjEM PUČINIJEVE "TOSKE" SA JASMINOM TRUMBETAŠ PETROVIĆ U NASLOVNOJ ULOZI

Čuvenom Pučinijevom operom "Toska", koja je izvedena na Velikoj sceni u subotu 6. maja, u okviru manifestacije „Evropski operski dani“, dirigovao je ugledni italijanski maestro i kulturni radnik Alberto Veronezi, a naslovnu ulogu, strastvene i impulsivne dive Florije Toske, pevala je sopran Jasmina Trumbetaš Petrović.
U ovom remek-delu operske umetnosti, nastalom po libretu Luiđija Ilike i Đuzepea Đakoze, a na osnovu istoimene drame Viktorijena Sardua, role romantičnog, slobodoljubivog i zaljubljenog slikara Marija Kavaradosija i vlastoljubivog i beskrupuloznog šefa policije Barona Skarpije dočarali su tenor Janko Sinadinović i bariton Miodrag D. Jovanović.
Uloge su ostvarili i Vuk Matić (Anđeloti), Mihailo Šljivić (Crkvenjak), Danilo Stošić (Spoleta), Predrag Gligorić (Šarone), Strahinja Đokić (Tamničar) i Jovana Belić (Pastir).
U predstavi je učestvovao Orkestar i Hor Opere Narodnog pozorišta, kao i članovi Dečijeg hora "Horislavci".
Koncertmajstor je bila Edit Makedonska, a šef Hora Đorđe Stanković.
„Toska“ je premijerno izvedena 2. aprila 2014. godine u režiji gosta iz Skoplja Dejana Proševa.
Scenografiju je uradio Miraš Vuksanović, kostime Katarina Grčić, a video produkciju Petar Antonović.
Ova melodrama sa snažnom političkom potkom, odvija se na fonu Napoleonovih ratova i promene režima na Apeninskom poluostrvu. Radnja započinje dolaskom revolucionara Anđelotija u crkvu, u kojoj slikar Mario Kavaradosi izrađuje fresku Marije Magdalene inspirisanu likom markize Atavanti. Kao pristalica republikanaca, Kavaradosi obećava Anđelotiju da će mu pomoći da se sakrije od uhoda surovog šefa policije, barona Skarpije. Tajni slikarevi dogovori kao i markizin lik koji vidi na slici, bude ljubomoru kod Kavaradosijeve ljubavnice, slavne pevačice Florije Toske. Za Toskom žudi i Skarpija, koji ne preza ni od čega kako bi je imao za sebe...
M.B.

Više o manifestaciji "Evropski operski dani" možete pročitati OVDE

Alberto Veronezi (Alberto Veronesi)
Rođen je u Milanu, gde je i diplomirao klavir, komponovanje i dirigovanje na Konzervatorijumu „Verdi“. Tokom studija je osnovao Orkestar „Gvido Kanteli“, koji i sada radi pri Konzervatorijumu.
Bio je umetnički i muzički direktor Festivala „Pučini“ u Tore del Lagu (1998), stalni umetnički i muzički direktor Sicilijanskog simfonijskog orkestra Palerma (2001–11), umetnički direktor Filharmonijskog orkestra Teatra u Bolonji (2008), stalni muzički direktor Fondacije „Petrućeli“ u Bariju (od 2011), muzički direktor Operskog orkestra Njujorka (2011–16), prvi „zapadnjak“ na mestu umetničkog direktora i muzičkog direktora Opere Velikog teatra Tianjina u Kini (2012–16).
Dirigovao je poznatim orkestrima, kao što su: Bečka filharmonija, „Mađo muzikale“ u Firenci, Orkestar Teatra la Feniče u Veneciji, Nemački operski orkestar u Berlinu, Orkestar Teatra „Mone“ u Briselu, Orkestar Akademije „Santa Ćećilija“ u Rimu, Filharmonijski orkestar Teatra u Bolonji i Orkestar Teatra „San Karlo“ u Napulju.
Značajni nastupi (izbor): Uskršnji festival u Salcburgu i proslava Dana Svete Ćećilije na Festivalu „Firentinski muzički maj“ (sa Orkestrom „Gvido Kanteli“); Kavalerija rustikana i La Navarraise u Karnegi holu (2010);  svetska premijera opere Fabija Vakija Lo Stesso Mare u Bariju (2011); koncert sa Orkestrom Fondacije „Petrućeli“ u Linkolnovom centru (2011, povodom proslave 150 godina postojanja italijanske zajednice i proslave Kolumbovog dana); svetska premijera Mameli, Leonkavala, u Teatru „Vitorio Emanuele II“ (2011); Andre Šenije u Njujorku, u Dvorani „Ejveri Fišer“, sa Robertom Alanjom u naslovnoj ulozi i sa više od 3000 izvođača (2013); Toska na Festivalu „Pučini“ (2013)...
Zvanični je dirigent nemačke izdavačke kuće „Gramofon“, u okviru koje neguje repertoar XIX i početka XX veka. U okviru projekta „Verizam“, od  2006. je snimio: produženu verziju Pučinijeve opere Edgar sa Plasidom Domingom, album Povratak Pučinija sa Bečkom filharmonijom (Domingo i Violeta Urman), „živo“ izvođenje Prijatelja Frica u Operi u Berlinu (Angela Georgiju i Robert Alanja), La Nuit de Ma sa Orkestrom bolonjskog teatra (Domingo i Lang Lang), operu Mediči (Danijela Desi i Domingo), Fedoru sa Orkestrom la Monea (Domingo i Angela Georgiju).
Dobitnik je Nagrade „Abiati“ italijanskog Udruženja muzičkih kritičara, za produkciju Boema (2003).