U MUZEJU NARODNOG POZORIŠTA ODRŽANO VEČE SEĆANjA NA DIMITRIJA PARLIĆA

U okviru ciklusa „Sećanje“, u utorak 13. decembra, u Muzeju Narodnog pozorišta u Beogradu, održan je prigodan program povodom 100 godina od rođenja Dimitrija Parlića.
O priznatom umetniku, jednom od najistaknutijih srpskih baletskih igrača i koreografa, koji je svojim stvaralaštvom ostavio neizbrisiv trag u istoriji baleta, govorili su primabalerina i koreograf Lidija Pilipenko, pedagog i koreograf Vladimir Logunov i ćerka Dimitrija Parlića - Biljana Parlić.
Moderator programa, koji je organizovalo Udruženje baletskih umetnika Srbije, bila je balerina Iva Ignjatović.
Parlić, rođen u Solunu 1916. godine, kao igrač je pokazivao poseban smisao za uloge zasnovane na igračkoj tradiciji naših naroda, dok mu se koreografski opus odlikovao skladnošću igračkih fraza i linija, zasnovanih na spoju klasičnog i savremenog baleta.
Glumačku školu pohađao je u Beogradu, a baletski se školovao u Beču i Bernu.
Od 1942. godine bio je solista u Narodnom pozorištu u Beogradu, a potom šef baletskog ansambla i koreograf.
U periodu od 1958. do 1962. godine bio je direktor baleta Državne opere u Beču, a nakon toga, imao je angažmane u Rimu, Helsinkiju, Berlinu, kao i u Zagrebu, gde je i počeo da se bavi koreografijom postavivši plesne scene u operi „Pikova dama“ Petra Iljiča Čajkovskog.
Od 1971. godine, kao slobodan umetnik, radio je u mnogim pozorištima u zemlji i inostranstvu.
Zbog bolesti je bio prinuđen da se povuče sa scene, ali je nastavio izuzetno uspešnu koreografsku karijeru tokom koje je postavio niz baletskih dela sa maštovitošću i originalnošću kakva se retko sreće, što ga je i uvrstilo u red naših najvećih koreografa.
Među njima su "Romeo i Julija" (Prokofjev), "Orfej" (Stravinski), "Čudesni mandarin", "Dama s kamelijama", "Ana Karenjina", „Žar ptica“, „Kopelija“, "Dvoboj", "Simfonijski triptihon", "Ohridska legenda"...
Preminuo je u Beogradu 1986. godine.
M.B.