Sećanje na maestra Borislava Pašćana povodom stogodišnjice rođenja

Povodom stogodišnjice rođenja Borislava Pašćana, u nedelju 9. juna (12:00) u Muzeju Narodnog pozorišta biće održan prigodan program posvećen tom priznatom umetniku, nekadašnjem dirigentu Opere i Baleta nacionalnog teatra.

U sećanju na maestra učestvovaće operski umetnici, saradnici, prijatelji, studenti dirigovanja, bivši članovi Orkestra i Hora Narodnog pozorišta, i nekadašnji članovi Mladih beogradskih filharmoničara (Filharmonije mladih „Borislav Pašćan”). 

Prisutnima će se, između ostalih, obratiti pedagog i operski umetnik Vladimir Jovanović, bivši studenti Borislava Pašćana - dirigenti Dejan Savić, Pavle Medaković, Vladimir Milić, Aleksandar Damnjanović i Miloš Raičković, kompozitor Vladimir Tošić i dirigent Filharmonije mladih „Borislav Pašćan”, Đorđe Pavlović. 

Svoja prva iskustva u dirigovanju Pašćan je stekao u mladalačkom dobu, kada je prvi put stao pred horski ansambl - Hor PTT „Đoka Pavlović“ (1946). Sa ovim horom je 1948. godine osvojio III nagradu na Saveznom takmičenju omladinskih horova, i stečeno iskustvo i polet iskoristio da naredne godine upiše dirigovanje na Muzičkoj akademiji u Beogradu u klasi prof. Krešimira Baranovića.

Horskim dirigovanjem se bavio i dalje – 1951. godine postaje dirigent Hora OKUD „Ivo Lola Ribar“, potom je radio sa Srpskim jevrejskim pevačkim društvom „Braća Baruh“, Ansamblom narodnih igara i pesama „Kolo“...

Kao diplomirani studnet na Muzičkoj akademiji 1953. godine a po preporuci prof. Mihaila Vukdragovića, u okviru razmene studenata odlazi u Beč na Akademiju za Muziku i scensku umetnosti gde će, u klasi profesora Hansa Svarovskog okončati drugi „krug” svojih studija 1958. godine, koncertom sa Bečkom filharmonijom u sali Muzikferajna.

Pun znanja i pozitivne energije vratio se u Beograd, ali je proteklo deset godina dok nije stekao status stalnog dirigenta Opere i Baleta Narodnog pozorišta. Živeo je za muziku i sa muzikom. Pred njim je uvek bila neka partitura i kad god bi neko od dirigenata odustvovao po dva ili tri meseca, nastajao bi „Pašćan festival” – maestro je „uskakao” u predstave bez straha i treme, poznajući svako delo u svim aspektima.

Već u toku studija dirigovao je operete a, od debija sa operom „Travijata“ (16. 02.1958.) pa do kraja života svoj dirigentski put gradio je kao ugledan dirigent Opere i Baleta Narodnog pozorišta u Beogradu. Njegov dirigentski opus obuhvatao je brojne premijere i obnove operskih i baletskih premijera kao i tri učešća sa operskim ansamblom na BEMUS-u (1970, 1971, 1979).

Sa Beogradskom filharmonijom sarađivao je na jedanaest koncerata (1951-1973).

Pašćanovi tekstovi o muzici objavljeni su u publikacijama „Zvuk“, „Književne novine“, „Politika“ i „Pro Musica“.

Mogućnost da na Radio Beogradu održi serijal pod imenom „Prolegomena za jednu teoriju dirigovanja” (Treći program Radio Beograda, 1972) bila je inicijalna kapisla za maestrovo okretanje mladima.

Od svega nekoliko studenata Muzičke akademije u Beogradu, koje je „Prolegomena” zainteresovala i koji su sate i sate proveli u slušanju i tumačenju muzike od strane maestra Pašćana u čuvenoj sobi br. 221 stare zgrade Pozorišta, izrasla je „Akademija 221”.

Sa prvih sedam članova 1977. godine nastao je začetak budućeg orkestra koji je sa skoro trideset članova ostvario i prvi koncert, 17. januara 1978. godine u Domu omladine. Novoosnovani ansambl pod imenom Mladi Filharmoničari Beograda, poklon je velikog dirigenta Beogradu.

Borislav Pašćan je preminuo 24. februara 1981. godine.