Na Sceni „Raša Plaović“ izvedena prva od dve premijere „Orlanda“, prema romanu Virdžinije Vulf, u režiji Bojana Đorđeva, s Draganom Sekulićem u naslovnoj ulozi

Prva od dve premijere predstave „Orlando“, prema romanu Virdžinije Vulf, u dramatizaciji Tanje Šljivar i sa dopisanim tekstom Gorana Ferčeca, u režiji Bojana Đorđeva, s Draganom Sekulićem u naslovnoj ulozi, održana je 1. aprila na Sceni „Raša Plaović“.

Predstava je fokusirana na istraživanje ljudskog identiteta i roda kao samo jednog od aspekata ličnosti, a drugi premijerni susret sa publikom, ovoga puta sa Ivom Milanović u naslovnoj ulozi, zakazan je za 2. april (18,30) takođe, na Sceni „Raša Plaović“.

Reč je, dakle, o dve premijere istog naslova, a objašnjenje za to nalazi se u činjenici da je reditelj Đorđev svoju koncepciju bazirao na ideji da se u različitim izvođenjima u naslovnoj ulozi smenjuju glumac i glumica.

Mladi glumac Dragan Sekulić završio je studije FDU u klasi profesorke Biljane Mašić, dok je Iva Milanović studentkinja FDU (u klasi profesora Srđana Karanovića).

Ovo je prva postavka u Narodnom pozorištu tog poznatog romana o identitetu i društvu, ljudskim sličnostima i različitostima, koje je slavna engleska književnica napisala 1928. godine.

„Orlando” je poznat kao najduže ljubavno pismo na svetu, upućeno Viti Sakvil Vest, aristokratkinji i pesnikinji koja je poslužila Virdžiniji Vulf za oblikovanje čudesnog heroja koji živi zauvek mlad, nakon 200 godina postaje heroina i nakon još tri veka uspeva da objavi svoju poemu „Hrast”, i to, pomenute, 1928. godine, kada je objavljen roman Vulfove, dok Ferčecov tekst produžava priču do naših dana.

Dramatizacija ovog intrigantnog romana, koja donosi na scenu raskošnu elokvenciju Virdžinije Vulf, njenu kombinaciju engleske duhovitosti, toka svesti i suptilne društvene kritike, sastoji se iz pokušaja likova iz različitih društvenih miljea i podneblja, koje Orlando sreće tokom putešestvija i koji su na ovaj ili onaj način zaljubljeni u njega/nju da ga/je opišu.

U dopisanom epilogu i Orlando dobija svoj glas.

„Taj prelazak iz jednog rodnog identiteta u drugi mi u predstavi otključavamo jednostavnom tvrdnjom – muškarac mora da prvo postane žena da bi postao čovekom. Da odraste, da se transformiše, da se odrekne privilegija klase, da izmiče klasifikacijama vremena, običaja, roda i da živi život oslobođen svakog viška”, kaže Bojan Đorđev koji prvi put režira u Narodnom pozorištu.

U ansamblu su i Aleksandra Nikolić (Kraljica Elizabeta), Kalina Kovačević (Ruska princeza Saša), Nikola Vujović (Nik Grin), Zoran Ćosić (Rumunski nadvojvoda), Pavle Jerinić (Neimenovani turski ljubavnik), Miloš Đorđević (Ciganin Rustem), Vanja Ejdus (Madam di Defand) i Sena Đorović (Prostitutka Neli), neki od njih sa po više uloga, iz različitih društvenih miljea i podneblja koje Orlando sreće tokom svog putešestvija, i koji su zaljubljeni u njega/nju.

Posle nešto više od dva sata veoma nadahnute igre, publika je kompletan ansambl nagradila višeminutnim snažnim aplauzom i uzvicima „bravo“.

U radu na predstavi učestvovali su i Mina Milošević (dramaturg), Siniša Ilić (scenograf), Maja Mirković (kostimografkinja), Luka Papić (kompozitor), Čarni Đerić (scenski pokret), Dijana Marojević (scenski govor), Jovan Tarbuk (digitalna obrada scenografije i kostima), Jasna Saramandić (asistent scenografa)...

„Orlando" se izvodi za ograničen broj gledalaca, u skladu sa najnovijim epidemiološkim merama.