VERDIJEVOM „TRAVIJATOM“ MAESTRO MLADEN JAGUŠT PROSLAVIO 91. ROĐENDAN

Operom Đuzepa Verdija „Travijata“, koja je izvedena u sredu 23. decembra na Velikoj sceni, dirigent Mladen Jagušt proslavio je 91. rođendan.
Na kraju predstave, publika je kompletnu umetničku ekipu, a posebno slavnog maestra koji je svojom posvećenošću, energijom i kreacijom obeležio istoriju naše klasične muzike od druge polovine dvadesetog veka, pozdravila burnim aplauzima i ovacijama.
Gospodin Jagušt je i ovoga puta, ubedljivo, sa mladalačkom energijom, izneo na scenu svu složenost tog remek-dela operske umetnosti, vodeći prvo soliste, a potom i Hor i Orkestar do još jednog snažnog i veoma upečatljivog, 123. izvođenja ove predstave od premijere.
Sopran Snežana Savičić Sekulić pevala je ulogu pariske kurtizane Violete Valeri, Alfreda Žermona, mladića zaljubljenog u nju, tumačio je tenor Dejan Maksimović, dok je lik njegovog oca Žorža Žermona bio poveren baritonu Vuku Zekiću.
U podeli su bili i Tatjana Mitić (Anina), Željka Zdjelar (Flora Brevoa), Sveto Kastratović (Doktor Grenvil), Pavle Žarkov (Baron Dufol), Danilo Stošić (Gaston) i Mihailo Šljivić (Markiz).
Jagušt je dirigovao i 30. decembra 1991. godine na premijeri predstave koju je režirao Borislav Popović. U međuvremenu, 4. oktobra prošle godine održana je premijerna obnova. Dirigent je bio Đorđe Pavlović, a Popovićevu režiju obnovila je Ivana Dragutinović Maričić.
Scenografiju je uradio Boris Maksimović, kostime Božana Jovanović, a koreografiju Vladimir Logunov.
Libreto po romanu Dime-Sina napisao je Frančesko Pijave.
Opera u tri čina „Travijata“ praizvedena je u Teatru La Feniče u Veneciji 6. marta 1853. godine.
M.B.

Biografija:

Jagušt je rođen 10. decembra 1924. godine u Sunji. Osnovnu školu i gimnaziju je pohađao u Kragujevcu, gde je već u svojoj šestoj godini počeo da uči da svira violinu, a dve godine kasnije i klavir. Muzičke studije je završio u Zagrebu, na Muzičkoj akademiji, gde je u junu 1949. godine okončao studije na odseku za dirigovanje u klasi nemačkog dirigenta Fridriha Cauna, tadašnjeg prvog dirigenta Zagrebačke filharmonije.
Još tokom studija osnovao je hor Zagrebačkog univerziteta Ivan Goran Kovačić, sa kojim je u Beogradu, u jesen 1948. godine, osvojio prvu nagradu na takmičenju horova cele tadašnje Jugoslavije. Na istoj manifestaciji dobija prvu nagradu kao orkestarski dirigent za izvođenje Pete simfonije P. I. Čajkovskog na čelu Orkestra Beogradskog Radija, a na koncertu u sali Kolarčeve zadužbine.
U jesen 1949. godine, odmah po završetku studija, dobija mesto dirigenta Hora i Orkestra Radio Zagreba. Godine 1952. dobija angažman u Zagrebačkoj operi kao korepetitor i dirigent, a 1956. prelazi u Beograd i preuzima mesto dirigenta Hora i orkestra Umetničkog ansambla Doma JNA. Uporedo s tim, radi kao honorarni šef Simfonijskog orkestra Radio Beograda, sa kojim snima isključivo dela beogradskih kompozitora.
Od 1965. do 1970. godine deluje kao dirigent i direktor Opere Srpskog narodnog pozorišta u Novom Sadu. Potom sledi izuzetno bogata i plodna aktivnost na čelu Hora i Simfonijskog orkestra RTV Beograd i na tom položaju ostaje sve do odlaska u penziju 1984. godine.
Od 1975. godine redovni je profesor Akademije umetnosti u Novom Sadu u svojstvu dirigenta studentskog hora i simfonijskog orkestra Akademije umetnosti, sa kojim svakog semestra nastupa na koncertima u Novom Sadu i Beogradu.
Bez obzira na to što je već duže vreme u statusu penzionera i u veoma zrelim godinama, i dalje je veoma aktivan kao dirigent.
Pored redovnog nastupanja pred publikom, prvo u Zagrebu, a zatim i u Beogradu i Novom Sadu, nastupao je samostalno, ili na čelu ansambala koje je vodio, u svim muzičkim centrima i mnogim drugim gradovima bivše Jugoslavije, kao i na svim značajnim festivalima, kao što su BEMUS, NOMUS, Dubrovačke letnje igre, Ohridsko leto, Mokranjčevi dani, Operski bijenale u Ljubljani, itd. Brojna su i njegova gostovanja u inostranstvu, negde čak i više puta. Gostovao je u Austriji, Belgiji, Bugarskoj, Češkoj, Engleskoj, Italiji, Kanadi, Kubi, Mađarskoj, Moldaviji, Nemačkoj, Poljskoj, Rumuniji, Rusiji, Ukrajini, Turskoj, Švajcarskoj.
Jaguštova dugogodišnja plodna karijera obuhvata ogroman repertoar dela svih oblika kolektivnog muzičkog izražavanja iz svih stilskih epoha: horsku a cappella muziku, kamernu orkestarsku muziku, simfonijsku orkestarsku muziku i vokalno-instrumentalna dela.