BALET „LABUDOVO JEZERO“ 31. JANUARA, POVODOM 100 GODINA OD ROĐENjA KOREOGRAFA DIMITRIJA PARLIĆA
4 januar 2017
Balet "Labudovo jezero", na muziku Petra Iljiča Čajkovskog, prema libretu Vladimira Begičeva i Vasilija Gelcera, u koreografiji i režiji Dimitrija Parlića, biće izveden 31. januara na Velikoj sceni, povodom sto godina od Parlićevog rođenja.
U tom antologijskom ostvarenju, učestvovaće celokupni ansambl Baleta i Orkestar Narodnog pozorišta u Beogradu.
„Labudovo jezero“, pravi biser klasičnog baletskog reprtoara, premijerno je izveden u Narodnom pozorištu, u ovoj koreografskoj postavci, 14. maja 1970, a obnovljen 23. aprila 1998. godine.
Parlić je zadržao koreografsku celinu u drugom, antologijskom činu Lava Ivanova sa pojedinim koreografskim intervencijama, dok je prvi i treći čin kreirao sam.
Suštinu ovog antologijskog dela, za koje Čajkovski nije ni pretpostavljao da će postati ezoteričan, magičan, snažno ekspresivan i najigraniji balet u istoriji, čine zakletva kao iskušenje ljubavi i prevare, sazrevanje kroz odluke, ljudsko dvojstvo, lukavost, žrtvovanje, sjedinjavanje u fiktivnoj smrti i apoteoza idealnoj ljubavi.
Na sceni Narodnog pozorišta, "Labudovo jezero" je prvi put postavljeno 1925. godine u koreografiji Aleksandra Fortunata.
Narednu inscenaciju, 1951. godine, uradila je Nina Kirsanova, a potom je usledila Parlićeva verzija koja je, prema oceni brojnih kritičara, ostavila mnogo snažniji umetnički utisak u odnosu na prethodne dve postavke "Labudovog jezera" na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu.
Obnova ovog baleta 1998. godine, predstavljala je dug prema priznatom srpskom koreografu, ali i znak velikih estetskih vrednosti.
Restauraciju scenskog dizajna prema originalu Kžištofa Pankijeviča uradili su Boris Maksimović (dekor) i Katarina Grčić (kostimi).
Parlić, jedan od najistaknutijih srpskih baletskih igrača i koreografa, koji je svojim stvaralaštvom ostavio neizbrisiv trag u istoriji baleta, rođen je u Solunu 1916. godine.
Kao igrač je pokazivao poseban smisao za uloge zasnovane na igračkoj tradiciji naših naroda, dok mu se koreografski opus odlikovao skladnošću igračkih fraza i linija, zasnovanih na spoju klasičnog i savremenog baleta.
Glumačku školu pohađao je u Beogradu, a baletski se školovao u Beču i Bernu.
Od 1942. godine bio je solista u Narodnom pozorištu u Beogradu, a potom šef baletskog ansambla i koreograf.
U periodu od 1958. do 1962. godine bio je direktor baleta Državne opere u Beču, a nakon toga, imao je angažmane u Rimu, Helsinkiju, Berlinu, kao i u Zagrebu, gde je i počeo da se bavi koreografijom postavivši plesne scene u operi „Pikova dama“ Petra Iljiča Čajkovskog.
Od 1971. godine, kao slobodan umetnik, radio je u mnogim pozorištima u zemlji i inostranstvu.
Zbog bolesti je bio prinuđen da se povuče sa scene, ali je nastavio izuzetno uspešnu koreografsku karijeru tokom koje je postavio niz baletskih dela sa maštovitošću i originalnošću kakva se retko sreće, što ga je i uvrstilo u red naših najvećih koreografa.
Među njima su "Romeo i Julija" (Prokofjev), "Orfej" (Stravinski), "Čudesni mandarin", "Dama s kamelijama", "Ana Karenjina", „Žar ptica“, „Kopelija“, "Dvoboj", "Simfonijski triptihon", "Ohridska legenda", "Labudovo jezero"...
Preminuo je u Beogradu 1986. godine.
M.B.
Slične vesti
U MUZEJU NARODNOG POZORIŠTA ODRŽANO VEČE SEĆANjA NA DIMITRIJA PARLIĆA
NA SCENI "RAŠA PLAOVIĆ" PRIREĐEN KONCERT POVODOM 200 GODINA OD ROĐENjA VERDIJA
NA VELIKOJ SCENI PRIREĐEN KONCERTNI "OMAŽ VERDIJU" POVODOM 200 GODINA OD ROĐENjA
PRIREĐEN KONCERT POVODOM STO GODINA OD ROĐENjA ČUVENOG OPERSKOG PEVAČA BORISA HRISTOVA
Baletom „Labudovo jezero“ otvorena 151. sezona Narodnog pozorišta u Beogradu
„Labudovo jezero“ sa baletskom zvezdom Ištvanom Simonom za Svetski dan igre
Bojana Žegarac Knežević prvi put nastupila u ulogama Odete i Odilije u baletu „Labudovo jezero“