U MUZEJU NARODNOG POZORIŠTA OTVORENA IZLOŽBA O GLUMICI TEODORI BOBERIĆ ARSENOVIĆ


17 mart 2016

Gostujuća izložba o glumici i pevačici Narodnog pozorišta u Beogradu Teodori Boberić Arsenović, autorke Jelene Pauljev, otvorena je u četvrtak 17. marta u Muzeju Narodnog pozorišta.
U uvodnoj reči, direktor Muzeja Dragan Stevović podsetio je da je ta postavka javnosti prvi put predstavljena pre dve godine u okviru manifestacije „Obzorje na Tisi“, u organizaciji Doma kulture u Novom Bečeju.
On je dodao da će izložba, koja predstavlja pokušaj osvrta na ličnost i karijeru te umetnice čiji je rad imao velikog uticaja na istoriju pozorišta, muzike i kulture našeg naroda, biti otvorena do 21. maja, odnosno do „Noći muzeja“.
Autorka Pauljev je istakla da je na ovaj način želela da predstavi „lik i delo jedne glumice koja je, nepravedno, bila u senci“.
- Zbog toga, javnost nije u tolikoj meri, a koju je Teodora zaslužila, bila upoznata sa njenom karijerom.  U Narodnom pozorištu je glumila punih pet decenija. Bila je prvak Drame, a veoma se isticala u komadima s pevanjem. Prva je, na ovoj sceni, odigrala Koštanu i Tašanu. Osim toga, neminovan je i njen značaj prilikom osnivanja Opere Narodnog pozorišta – istakla je gospođica Pauljev i naglasila da je Teodora bila „prva srpska Karmen i  Acučena u Verdijevom Trubaduru“.
Ona je dodala da je ta umetnica, pored uspešnog angažmana u pozorištu, bila i jedna od najboljih interpretatorki izvornih narodnih pesama na talasima Radio Beograda tokom dvadesetih i tridesetih godina prošlog veka.
Otvarajući izložbu, glavni i odgovorni urednik Izdavačke delatnosti Narodnog pozorišta Jelica Stevanović, ocenila je da je Teodora Boberić Arsenović „pripadala kategoriji takozvanih glumaca pevača“.
Podsećajući na različite teatrološke izvore sa podacima o ovoj umetnici, ona je, između ostalog, ukazala i da je Teodora „još kao učenica pevala u horu rodnog Vranjeva, ali i pančevačkog „Društva“, gde ju je zapazio Nušić kada se tamo zatekao na gostovanju sa trupom Srpskom narodnog pozorišta“.
Prema njenim rečima, ta neškolovana glumica je tokom svoje karijere odigrala raznovrsan i raznorodan dijapazon karaktera – od Šeskpira do Sterije, od "Seoskog lole" do "Živog leša".
Tom prilikom, citirala je i reči čuvenog srpskog književnika, političara i dugogodišnjeg dramaturga i upravnika Narodnog pozorišta u Beogradu Milana Grola koji je primetio da je Teodora „sa čežnjom za pesmu, i u fantaziji i u svom grlu rođenom za pesmu, zanemarujući kao lepotica bogatu udaju u svom selu, pošla u tuđi svet vođena snovima srećne zvezde, u svet pesme i snova, u pozorište“.
- Uz obećanje da ćemo našoj Todi i svim pređašnjim generacijama u spomen i čast učiniti da taj svet pesme i snova sačuvamo u ovoj Kući, proglašavam izložbu otvorenom – kazala je Stevanovićeva.
M.B.  

Više fotografija možete pogledati OVDE

Tekst iz kataloga izložba:
Teodora-Toda Boberić, udata Arsenović, rođena je u Novom Bečeju (Vranjevu) 1886. godine. Smatra se jednom od najuspešnijih glumica Narodnog pozorišta u Beogradu, u periodu svoje karijere, od 1906-1956. godine. Njen značaj za istoriju srpskog pozorišta je višestruk. Pored velikih uspeha u dramskom repertoaru, Teodora se ostvarila i kao interpretator nosećih uloga u popularnim komadima sa pevanjem (Koštana, Tašana, Čučuk Stana), ali i kao pionir srpske opere, gde je tumačila važne uloge kao što su Acučena u Trubaduru i Karmen u istoimenom delu. Ove dve role se smatraju izuzetno zahtevnim, a Teodori je pošlo za rukom da odigra prvu Acučenu i prvu Karmen u istoriji opere Narodnog pozorišta. U drami se proslavila mnogim ulogama kao što su Maša u Živom lešu, Elmira u Tartifu, Mara Nikšina Beneša u Sutonu, Baka Eugenija u Drveće umire uspravno, te vračara Manefa u Kola mudrosti-dvoja ludosti, za koju je i nagrađena od strane Ministarstva prosvete.
Svoj glumački doprinos dala je i prvim balkanskim igranim filmovima snimljenim 1911. godine, u Karađorđu ulogom Jelene, i u filmu Ulrih Celjski i Vladislav Hunjadi ulogom Marije Gorjanski.
Od osnivanja Radio Beograda pa sve do pred smrt Teodora je bila omiljeni izvođač narodnih pesama. Snimala je za vodeće izdavačke kuće Odeon, Edison Bell, His master's voice. Tokom života nagrađivana je Ordenima Svetog Save IV i V reda, zatim od strane bugarskog kralja Borisa Trećeg Narodnim ordenom za građanske zasluge, skupocenim prstenom- darom kralja Aleksandra Karađorđevića, kao i Ordenima rada I i II reda.
Umrla je 18. oktobra 1960. godine u Beogradu, gde je i sahranjena.
Kao dugogodišnja glumica i pionir opere Narodnog pozorišta, omiljeni radio-pevač i prva lepotica srpske kinematografije, Teodora Arsenović je duboko uticala na kulturnu scenu Beograda prve polovine 20. veka.

M.B. 

 

Pretraga