Aleksandar Kolarević

Kolarević (1941-2014) je rođen i školovan u Beogradu. Muzičku akademiju završio je u klasi prof. Jelice Krstić 1966, a u istoj klasi i magistrirao 1970. Tri godine radio je kompoziciju sa prof. Stanojlom Rajičićem. Beć 1966. Aleksandar Kolarević počinje da radi kao korepetitor u Baletskoj školi „Lujo Davičo“, a potom kao korepetitor u Operi Narodnog pozorišta u Beogradu. Osnivač je Akademskog trija (sa violinistom Urošem Pešićem i violončelistom Reljom Ćetkovićem) sa kojim je ostvario niz uspešnih nastupa u zemlji i inostranstvu. Iako zapažen kao sjajan pijanista (koncerti sa Beogradskom filharmonijom - Betoven i Rajičić, niz solističkih koncerata i nastupa, mnoga premijerno izvođena dela jugoslovenskih kompozitora), Aleksandar Kolarević se odmah opredelio za klavirsku saradnju (na Muzičkoj akademiji od 1979. kao samostalni umetnički saradnik na Katedri za solo-pevanje) i na koncertnom podijumu. Ostvarivši nebrojeno mnogo koncerata sa svim poznatim vokalnim umetnicima, kreirajući na klaviru cele opere na maestralan način, A.Kolarević se uvrstio među naše najbolje naše umetničke saradnike. Visoko profesionalno se odnoseći prema svim svojim zadacima, učinio je da se njegova saradnja na diplomskim i poslediplomskim ispitima pamti. Aleksandar Kolarević se usavršavao i u dirigovanju i kao svoj diplomski ispit izveo je Mocartovu operu „Figarova ženidba“ na sceni Narodnog pozorišta u Beogradu. Samostalno je spremao i opere „Lučija od Lamermura“ i „Vesela udovica“. Impresivno deluje podatak da je samo u galeriji SANU imao više od 30 koncerata, da je na njegovom repertoaru preko 50 naslova opera sa repertoara Opere, kao i da je sa svojom klavirskom pratnjom izveo 20 celih opera. I sve to na zaista vrhunskom nivou! Kao kompozitor, Kolarević je, takođe, privukao posebnu pažnju. Kritičari su njegov rad na tom području ocenili takođe vrlo visoko. Od 1.9.1992. radio je kao šef Hora Opere Narodnog pozorišta u Beogradu. Posle pauze, od 2003. godine ponovo je aktivni korepetitor Opere Narodnog pozorišta. Godine 2004. postao je direktor Opere Narodnog pozorišta i na tom mestu ostao do 2005. godine. U toku svog direktorskog mandata rukovodio je Operskim studijom Narodnog pozorišta zajedno sa rediteljem Radoslavom Zlatanom Dorićem. Kolarević svakako pripada redu onih jugoslovenskih umetnika koji su od svog prvog koncerta izazvali pažnju i kritike i publike, a potom, izrastao je u izvanrednog majstora umetničke saradnje i uz Dragomira Radivojevića bio stub Opere Narodnog pozorišta. Generacije pevača pamtiće ga kao saradnika koji je uvek nalazio reči ohrabrenja i radu pristupao sa oduševljenjem i krajnje studiozno. Kolarević je preminuo 8. februara 2014. godine. Kremiran je nedelju dana kasnije (15.02.) na Novom groblju u Beogradu.